Dinamarca (IV)

Dia 6: Outro dia en Hjørring, pero ultimo na casa de Bent, xa que non podia acollerme mais por ter un compromiso familiar. Almorzo un tanto triste, mais con proposito de voltar a vernos, ben en Dinamarca, ben en Hjørring... Chegada ao centro, e visita a clase de musica. Nela puiden ver que ali cantan moito, moitisimo, e fano acompanhados de instrumentos, percusion corporal... Iso si, non asistin a ningunha clase teorica por razons da linguaxe, pero polo xeral, levo moi moi boa impresion do seu sistema, e probablemente poida aplicar algunhas cousas en Chantada... claro que o do espazo e o dos medios, vaia... mellor non falar delo... Logo asistin a unha clase de relixion (dada por Bent) na que se falaron das diferenzas entre o catolicismo e o protestantismo (a materia de relixion en Dinamarca e Historia das Relixions, e loxicamente e obrigatoria, xa que non so trata unha crenza en concreto como en Espanha... sobra dicir nada mais), e outra (con Nina) de castelan. Comida frugal, e preparacion con 5 alumn@s galeg@s da presentacion que lles teriamos que ofrecer a todo o alumnado danes que escollera castelan como optativa. Para elo contamos co salon de actos. Despois, separacion en dous grupos dos 200 alumnos de castelan: un deles farian uns xogos educativos co profesorado de castelan e o alumnado galego, e o outro asisitiria a unha pequena clase de baile tradicional galego (impartida por min), na que aprenderon uns pasos basico da muinheira (loxicamente, empreguei a Muinheira de Chantada a tal efecto); e despois, cambiarian para que todos puideran facer todo. A experiencia do baile, eu creo que moi positiva: xente moi receptiva, moi interesada, que ademais collian as cousas moi rapido. E eu creo que, polo menos, marcharon cun sorriso para casa e cunha boa sensacion do baile e a festa galega. A continuacion, entrega de regalo institucional a directora do instituto de Hjørring, xa que probablemente non voltaremos a vela, e viaxe xunto con Maricarme a casa de Susan, a minha nova anfitriona, dende onde escribo estas verbas agora mesmo, e onde interrumpo a minha narracion ate outro momento... Farvel!