Dinamarca (III)

Dia 4 (cont.): Sigo escribindo dende un ordenador con teclado danes... Logo de rematar a xornada laboral, recollin a bicicleta que Bent me deixou, e baixo unha importantisima choiva, voltei a sua casa... E incrible como aqui a xente non leva xeneralmente paraugas, vai sen tapar a cabeza, incluso en manga curta... e sobor de todo, caminha normal ou vai en bici a velocidade normal AINDA QUE CHOVAN CHUZOS!!! Cheguei a casa de Bent, e logo de secar a roupa e unha boa ducha, cea (19 horas) cun prato tipico feito por Bent a base de carne e verduras, cun pouco de curry, e mollado con cervexa feita en Hjørring. Despois, conversa ate case as 00 horas, e a durmir... Dia 5: Bent recibeme coas novas que venhen de Espanha... Sen comentarios (aqui, que con Bent houbo mooooito do que falar sobor o tema). Neste dia, mercores, tinhamos cunha profesora de danes (non lembro o nome, sintoo) e Brit (profesora de ingles), unha excursion a Skagen, a cidade mais ao norte de Dinamarca, onde visitamos un fantastico museo de pintura impresionista (ainda que a nosa guia enrollouse un pouco coas tecnicas estructurais das pinturas, e iso en ingles faise todavia mais denso), unha fabrica de caramelos (vimos como se facian!!! e mercamos unha boa remesa deles), e chegamos ao punto mais norte do pais, onde se unen os dous mares (sacamos fotos cun pe nun mar -Kattegat-, e o outro noutro -Skagerrak-). Ah, e non quero esquecer, que de caminho a Skagen, visitamos unha igrexa semi-enterrada na area dunhas dunas (e unha zona moi arenosa, que no pasado estaba baixo o nivel do mar): Tilsandede Kirke... marabilloso... Logo dunha frugal comida (en Dinamarca, so hai duas comidas potentes: o almorzo e a cea, e polo medio, segundo van tendo tempo, pican aqui e alo... case sempre levan uns bocadinhos feitos na casa), visita aos bunkeres que os nazis fixeron na II Guerra Mundial, logo de ocuparen o pais, na localidade de Frederikshavn, e retorno a Hjørring as 16 horas. Incribles os daneses coa puntualidade e eficiencia! Pola tarde, cafecinho no centro comercial da vila coas minhas companheiras, no que falamos das nosas vivencias diversas, e volta a casa de Bent para outra cea fantastica (desta vez cunha sidra de pera e un oruxo local que chaman "medicinha", he, he), na que falamos de moitisimos temas diversos, e na que incluso cantamos pezas danesas e galegas... Unha xente fantastica, abofe que si... E a durmir, que xa cumpria...